របៀបចិញ្ចឹមសត្វរបស់ប្រជាជននៅកម្ពុជា
ក. របៀបទី១៖ ការចិញ្ចឹមសត្វឱ្យដើរស៊ីដោយសេរី ការចិញ្ចឹមរបៀបនេះ គឺមិនចាំបាច់ចំណាយថវិការច្រើនទៅលើការសាងសង់ទ្រុង ថែទាំ ឬ ការផ្ដល់ទឹក ផ្ដល់ចំណីជាដើម ព្រោះវាអាចដើររកស៊ីដោយខ្លួនឯង។ ចំណីដែលមាន់អាចដើររកស៊ីបានមានដូចជា គ្រាប់ធញ្ញជាតិ ស្មៅ ជន្លេន កណ្ដៀរ រួមទាំងសត្វល្អិតផ្សេងៗទៀត។ នៅពេលយប់មាន់ដើរដេកតាមដើមឈើ ក្រោលគោ ទ្រុងជ្រូកជាដើម។ ការចិញ្ចឹមរបៀបនេះធ្វើឱ្យមានការលំបាកជាច្រើនដូចជា មិនដឹងពីចំនួនមាន់ពិតប្រាកដ ពិបាកក្នុងការតាមដានជំងឺផ្សេងៗ ធ្វើឱ្យមាន់មានអត្រាស្លាប់ខ្ពស់ ពិបាកក្នុងការធ្វើវ៉ាក់សាំង និងការព្យាបាលជំងឺ ចំណីដែលមាន់រកបានមិនគ្រប់តាមតម្រូវការ ដូចនេះវាធ្វើឱ្យមាន់មានការរីកលូតលាស់យឺត ដែលជាបុព្វហេតុធ្វើឱ្យមាន់ងាយទទួលនៅជំងឺផ្សេងៗ (ឈុន វណ្ណឌី និង លី រ៉ូហ្សាត,២០០៣)។ ខ. របៀបទី២៖ ការចិញ្ចឹមសត្វពាក់កណ្ដាលព្រលែង ការចិញ្ចឹមសត្វពាក់កណ្ដាលព្រលែងចែកជាពីរបៀបគឺៈ ការចិញ្ចឹមសត្វក្នុងទីធ្លាបិទជិត៖ ការចិញ្ចឹមមាន់របៀបនេះ គឺមានការលំបាកបន្តិចក្នុងការផ្ដល់ចំណី និង ទឹក ការសម្អាតទីធ្លាជាប្រចាំ ចំណាយលុយច្រើនក្នុងការសាងសង់ទ្រុង ទិញសម្ភារៈផ្សេងៗដូចជា ស្នូកទឹក ស្នូកចំណី ត្រូវការទីធ្លាធំទូលាយ ជាពិសេសគឺត្រូវការចំណាយពេលវេល